İş hayatında, çalışma süreleri ve işçi hakları konularında net kuralların belirlenmesi, hem işverenin hem de işçinin adil bir çalışma ortamında bulunmasını sağlar. Normal çalışma sürelerinin altında çalışma durumu, iş hukukunda önemli bir konsepttir. Bu durumun anlamı, işçinin normal çalışma süresinin belirli bir oranında daha az süreyle çalışmasıdır. Bu yazıda, normal sürelerin altında çalışma kavramını ve bu durumda telafi çalışmasını detaylı bir şekilde ele alacağız.
Normal çalışma sürelerinin altında çalışma kavramı
Normal çalışma sürelerinin önemli ölçüde altında çalışılması kavramı, iş hukukunda belirli bir ölçüt ile tanımlanmıştır. Özellikle kısmi süreli çalışma durumlarında, 4857 sayılı Kanun'un 13. maddesinde belirtilen ölçüte göre, günlük çalışma süresi 7,5 saat olan bir işçi, 64’üncü maddede belirtilen sebeplerle 4 saat çalıştırılamamışsa, o günkü normal çalışma süresinin üçte biri olan 2,5 saatin üstünde bir süre çalıştırılamadığı için bu sürenin telafisi mümkündür.
Telafi çalışması için üst sınır nedir?
Telafi çalışması, işçinin günlük en çok çalışma süresini aşmamak koşuluyla günde en çok 3 saat olabilecektir. Günlük en çok çalışma süresi 11 saat olduğundan; örneğin, günde 10 saat çalışan bir işçinin o gün yapacağı telafi çalışması (3 saat değil) en çok 1 saat olabilecektir. Bu kural, iş hukukunun işçi sağlığı ve iş güvenliği prensiplerine uyum sağlamayı amaçlar.
Normal çalışma sürelerinin altında çalışma durumu, iş hukukunda belirli kurallarla çerçevelenmiştir. İşçinin haklarını korurken işverene de belirli esneklikler tanır. Telafi çalışması, bu esnekliklerden biridir ve işçinin günlük çalışma sürelerini aşmamak koşuluyla uygulanabilir. Bu, adil bir çalışma ortamı oluşturmak adına önemli bir adımdır.
