İş hukuku, işveren ve işçi arasındaki ilişkileri düzenlerken, çalışma süreleri ve telafi çalışmaları gibi konulara net kurallar getirir. Ancak, işçinin telafi çalışmasını reddetme hakkı ve bu durumun hukuki çerçevesi birçok işçi için merak konusu olabilir. Bu yazıda, işçinin telafi çalışmasını reddetmesi durumunda karşılaşabileceği durumları ve hukuki boyutunu detaylı bir şekilde ele aldık.
İşçinin telafi çalışmasını reddetme hakkı
İşçinin telafi çalışması karşılığı işverenin izinli saymasını reddetme hakkı yoktur. İş Kanunu'nun 64. maddesi, işverenin çalışılmayan süreler için telafi çalışması yaptırabileceğini belirtir. Telafi çalışması bir fazla çalışma olmadığı için işçinin onayına bağlı değildir. İşçi, bu durumu yerine getirmekle yükümlüdür. Telafi çalışmasını yapmamak, işçinin iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedilmesine neden olabilir (4857 sayılı Kanun md. 25/2-h).
Telafi çalışması bildirimi ve ispat yükümlülüğü
Telafi çalışması yaptırılması işçinin rızasına bağlı olmasa da, işverenin iznin telafi çalışması karşılığı olduğunu işçiye bildirmesi önemlidir. Bu durum, işverenin ispat yükümlülüğünü getirir. İşçinin talebiyle izin verildiğinde, işverenin bu izni telafi çalışması karşılığı olarak kayıt altına alması gerekir. İşçinin telafi çalışmasını reddetmesi durumunda, işverenin bu bildirimleri yapmış olması, hukuki süreçte işveren lehine delil oluşturabilir.
Grev ve lokavt dönemi telafi çalışması
Yasal grev ve lokavt süreçlerinde işçinin çalışma borcu olmadığı için telafi çalışması yapılamaz. Bu dönem, işçi için çalışma süresi olarak değerlendirilmez ve telafi çalışması gerektirmez.
İşçinin telafi çalışmasını reddetme hakkı, iş hukukunda belirli kurallara tabidir. İşverenin izni telafi çalışması karşılığı olarak bildirmesi ve bu durumu ispatlaması önemlidir. Grev ve lokavt dönemlerinde ise telafi çalışması uygulanmaz. İşçi ve işveren arasındaki bu süreçte net kurallara uyum, adil bir çalışma ortamı sağlamak adına kritiktir.