Türkiye’de çalışanlar genel olarak 2003 yılında çıkarılan 4857 sayılı İş Kanu'na tabidir (Bunun öncesinde 1971 yılında 1475 sayılı eski İş kanunu vardır). 4857 sayılı Kanunda (2’nci maddede) öncelikle işçinin, işverenin ve iş ilişkisinin ne olduğunu açıklamıştır:
Bir iş sözleşmesine dayanarak çalışan gerçek kişiye işçi, işçi çalıştıran gerçek veya tüzel kişiye yahut tüzel kişiliği olmayan kurum ve kuruluşlara işveren, işçi ile işveren arasında kurulan ilişkiye iş ilişkisi denir.
Bu yasanın kapsamı belirlenirken şöyle bir yöntem izlenmiştir; kimlerin kanun kapsamına girmediği tek tek sayılmış ve bu sayılanlara yasa hükümleri uygulanmaz denmiştir. Dolayısıyla, bu sayılan kişiler haricinde bulunan ve iş sözleşmesine tabi çalışan herkes 4857 sayılı Yasa çerçevesinde kalmaktadır.
